رادمهر

پسر خوشمل کوچولوی من می دونم بیسکوییت مادر خیلی خوشمزه است اما شما که نمی تونی همه اش رو یه جا بخوری... عزیز دلم تو این دو روزه که تعطیل بود مامان برای اولین بار بهت بیسکوییت مادر داد، قربون اون بیسکوییت خوردنت برم که همه جاتو بیسکوییتی کرده بودی حالا مگه کوتاه می اومدی پشیمونم کردی انقده گریه کردی که چرا همه اش رو نمی دی... بابا بچه جون دل درد می گیری آخه، بی خیال شو... یه کم دیگه بزرگتر شو مامان گلی همه بیسکوییت مادرای دنیا رو یه جا برات می یارم، اون وقت اونی که نخوره!! همه دنیا فدای اون شیرینیات، جوجه خوشمل من........ ...

...

...

...

...

...

رادی رادان امروز اومدم سرکار دیدم همکارام دارن می خندن و از در و دیوار می رن بالا... می گم این چه وضعیه می گن موش اومده تو اتاقمون... اونم یه بچه موش... این یعنی ما کلی موش تو اتاقمون داریم... حالا من نمی دونم چه جوری تو اتاق بشینم... کیفم رو میزه... خوراکی هامو از کشو چیدم رو میز... پاهام رو هم گذاشتم رو کیس... خوب می ترسم چی کار کنم... بعدا که اینو خوندی به من نخندیا وروجک... خوب من یه کم فقط یه کم از موش میییییییییی ترسم.... ...

هوراااااا پسرم دیروز اولین غذای کمکی رو نوش جان کرد... حالا چی بود؟ دو تا قاش مربا خوری لعاب برنج کم نمک یا تقریبا بی نمک... می دونم که وقتی بزرگ شی با خوندن اولین غذای کمکیت می گی وای مامان اون دیگه چی بوده... اما اینو بدون که دیروز با یه حرص و ولعی این لعاب برنج رو می خوردی که من اگه جای مامانی بودم به جای دوتا قاشق مربا خوری کل قابلمه رو بهت می دادم هزار تا بووووووووووس خوشمزه برای شیمکوی کوچولوی خودمممممممممممم ...

پسر قشنگم بذار یه شعر خوشجل موشجل برات بذارم تا بعدا با هم بخونیم و حالش رو ببریم: یه شب که من خوابیدم/ خواب عجیبی دیدم/ خواب می دیدم یه مورچه ام/ کوچولو و ریزه میزه/ یه خرده قدکوتاهم/ خواب می دیدم بار می برم/ دونه به انبار می برم/ میون راه، یه  سنگ بود/ رو سنگه من دویدم/ جلوی پامو ندیدم/ خوردم زمین، پرت شدم/ از خواب ناز بیدار شدم/ دیدم که مورچه نیستم/ میون کوچه نیستم/ یه بچه باهوشم/ شیطون و بازیگوشم/  قربووووووووون بچه باهوش و شیطون وبازیگوشم برممممممممم ...