نامه ی یک مادر به دنیا...
دنیای عزیزم! امروز پسرم برای اولین بار به مدرسه می رود. این موضوع تا مدتی برای او عجیب و تازه خواهد بود. امیدوارم با او مدارا کنی . دنیای عزیز! راستش را بخواهی او تا به حال حاکم حیاط خلوت خانه بوده و در آنجا استقلال کامل داشته واز همه مهم تر هر وقت زخمی یا ناراحت شده من دم دستش بوده ام. اما حالا قضیه خیلی فرق کرده است . صبح امروز ، موقعی که از پله های خانه پائین می رفت ، برایم دست تکان داد . ممکن است روزی که آغاز می کند با شادمانی و دشواری و خنده و اندوه همراه باشد. او برای زیستن در چنین دنیایی ، به عشق ، ایمان و شجاعت نیاز دارد . پس ای دنیای عزیز ! امیدوارم دست کوچکش را بگیری و هر چه را که لازم است به او بیاموزی . ...
نویسنده :
مامان رادمهر
11:56