قدم نو رسیده مبارک

سلام عزیز دلم... امروز که دارم این مطلب رو می نویسم تو 2 ماه و دو هفته از تولدت می گذره. شیرینم، تو روز 13 اردیبهشت ماه راس ساعت 12:47 دقیقه به دنیا اومدی و من تو این مدت انقدر درگیر زردی تو و دل دردهای شبونه و ... بودم که نتونستم بیام و برات از این روزا بنویسم.

پسر گلم امروز صبح گذاشمت پیش مامانی و اومدم سر کار... تو می خندیدی اما من تا محل کارم گریه کردم. آخه نمی تونم دوریت رو تحمل کنم؛ تو همه ی دنیای منی.

امروز یکی ازم پرسید مادر بودن چه حسی داره، عشق مادرانه یعنی چی؟ گفتم تو عزیزانت رو دوست داری مثل همسرت، مادرت، پدرت و... و سعی می کنی همه کار براشون بکنی تا شاد باشن اما فکر نکنم جونت رو براشون بدی اما برای بچه ات بدون اینکه فکر کنی جونت رو می دی... مادر بودن یعنی این... رادمهر جونم، پسر عزیزم همه زندگی من فدای یه لبخند شیرین تو...