دو سالگی...

دو سالگی یعنی گفتن کلمات به شیوه کودکانه...رادان این مال توست؟ رادمهر: آره مال توست.

دو سالگی یعنی خداحافظی با پستونک اما همچنان با عشق به شیشه مک زدن

دو سالگی یعنی همچنان شبا هوپای مامان یا بابا خوابیدن

دو سالگی یعنی تنهایی از سرسره بالا رفتن وبا کله پایین اومدن

دوسالگی یعنی عاشق بستنی و لواشک و آلو ترش بودن

دو سالگی یعنی عشق کباک درست کردن روی منقل و هی باد زدن انقدر که انگشت کوچولو تاول بزنه

دو سالگی یعنی نوشیدنی رو تو دهن نگه داشتن و بردن و یواشکی روی زمین ریختن

دو سالگی یعنی عشق انداختن کیف پسرونه روی شونه های کوچولو

دو سالگی یعنی پرسیدن خستگی ناپدیر جمله این چیه؟

دو سالگی یعنی عشق ماشین سنگین بودن و از دیدنش هیجان زده شدن

دو سالگی یعنی دنبال آب دریا دویدن و عشق شن بازی بودن

دو سالگی در آغوش گرفتن مامان و بابا ...محکم محکم با دستای کوچولوی پسرونه

دو سالگی یعنی با پاکی کودکانه به همه بگی سلام صبح به خیر و دست تکون بدی ...حتی به پیشی ها هم سلام کنی

دو سالگی یعنی تشخیص بوها از هم...

دو سالگی یعنی کار کردن کاملا حرفه ای با گوشی و کامپیوتر

دو سالگی یعنی دیگه نمی تونین گولم بزنین بزرگ شدم

دو سالگی برای من یعنی تمام این کارها که تو می کنی...

امروز وقتی با صدای شیرین و کارتونیت داشتی حرف می زدی گفتم: رادمهر اون موقع که صدات دو رگه بشه دلم برای صدای الانت تنگ میشه...گریه کردم نمیدونم چرا ... اما از حالا دلم برای الانت تنگه

دو ساله شیرین من نوک پستونک رو قیچی کردم و بهت گفتم موش خورده دیدم برش داشتی و با خودت می گی موش چرا خوردی؟ ای بابا....

تو جای من باشی غش نمی کنی؟

در آستانه دو ساله شدنت با تمام قوا ما رو از هر روز دیگه شیدای خودت کردی. خدای شادی ها پشت و پناهت که دنیامون رو شادتر از قبل کردی...

دو سالگی یعنی رامر

(تمام کلمات عجیب و غریب از زبون تو بود غلط املایی نیست)